HOME door Anneke de Jong

bord

Zodra ik de straat in rijd springen de vier letters al op mij af. Vanachter het raam naast de voordeur duiden ze mij exact de plaats waar ik moet zijn. Alle moeheid van de voorbije dag valt van me af. Hoe heb ik al die jaren kunnen leven zonder? Hoeveel energie heb ik niet verspild aan zinloos zoeken naar invulling van mijn bestaan? Als een blinde in een lege fabriekshal, was ik. Niets dat nog richting gaf aan mijn leven. Maar vanaf nu is alles anders.

Wat een weelde. Nooit meer na hoeven denken. Altijd wel ergens een hint die mij vertelt waar ik mij bevind en wat ik moet doen.

 

Inherent aan het late tijdstip sla ik het kastje met ‘life begins after the coffee’ over en  pak twee glazen uit de kast met het opschrift ‘smile there’s wine.’

Mijn lief zegt niets als ik haar het glas aanreik. Ze kijkt me alleen maar aan en wijst subtiel naar het bord boven de slaapkamerdeur. Om haar bedoeling kracht bij te zetten laat ze verleidelijk een deel van haar jurk van haar schouder omlaag glijden. Het lingerie setje wat ik haar volkomen anoniem, dat spreekt vanzelf, stuurde op Valentijnsdag wordt zichtbaar onder de frêle stof.

Het bord Love……

bord

Een mooi gebaar, maar natuurlijk overbodig. ‘LOVE’ lees ik immers op het bord boven de deur en bij die aanblik begint mijn bloed sneller te stromen.

Bovenop het bed ligt het sprei waarop in alle mogelijke talen en lettertypes het woord Love precies negenenzestig keer is weergegeven. Een ‘dingetje’ van mijn lief. Zij is van de getallen, zegt ze.

In de vorm van een hart heeft zij negenzestig rode rozenblaadjes zorgvuldig gerangschikt.

’Zelf bedacht!’ fluistert ze zwoel terwijl ze tergend langzaam mijn schouder streelt. Ik ben verrast door haar vindingrijkheid en creativiteit en weet even niet wat te doen.

‘Tel maar na!’ Moedigt zij me aan terwijl haar hand mijn schouder begint te kneden.

Verder dan twaalf kom ik niet. Dan gaan de gordijnen dicht.

Terwijl we vrijen gaat de bel. Verstoord kijkt lief mij aan.

‘Jij zou toch?’

‘Nee jij!

Shit! Het bord met ‘ALTIJD WELKOM’ op de voordeur. Ik ben vergeten het weg te halen!

Lees van Anneke de Jong ook : Nederland het onbegrensde keuze land

©annekedejong

like Like
13 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

:bye:  :good:  :negative:   :scratch:  :wacko:   :yahoo:  B-)  :heart:  :rose:    :-)  :whistle:  :yes:  :cry:  :mail:    :-(      :unsure:   ;-)