het nut van een mondkapje…
Luid blaffend rende de hond in grote cirkels door de verse sneeuw.
Zijn opgewekte blijdschap was aanstekelijk.
Ze bukte zich en maakte een losse sneeuwbal, die ze naar de hond gooide.
Enthousiast blaffend, probeerde het beest al happend de bal te vangen. Stom verbaasd zag hij toe hij de bal op de grond uit elkaar spatte. Hij vond het duidelijk een flauwe grap.
En dus gaf hij zich weer over aan zijn eerste tijdverdrijf: in grote cirkels rondrennen en daarbij zo veel mogelijk sneeuw happen.
Ze liet hem rustig zijn gang gaan en ademde diep de vrieslucht in. “Dat is gezonde lucht”, zei haar moeder altijd. “Adem die maar goed in!” Grappige uitdrukking toch: Gezonde lucht. Maar ook niet helemaal onwaar. Er zijn genoeg plekken op aarde waar de lucht echt heel ongezond is.
Die Japanners met hun mondkapje
Ze had laatst een artikel gelezen dat zware luchtvervuiling een effect op ongeboren baby’s kan hebben…Ineens vond ze die Japanners met hun mondkapje op, niet zo gek meer.
“Alhoewel…Het had toch iets heel onwezenlijk en afstandelijks”, bepeinsde ze. “Het mag je dan tegen luchtverontreiniging beschermen, het vervreemd je contact met mensen.”
De hond had ondertussen een andere hond gevonden, waarmee hij nu fijn samen rondje door de sneeuw kon rennen.
Ze rilde en trok haar dikke kraag van nep bont op. Ineens zag ze het voor zich:
Een wereld waar iedereen met mondkapjes op loopt. Communiceren doen we via onze mobiele telefoon. We zijn zo druk bezig letters in te tikken, dat we niet meer praten, niet meer opletten, niet meer liefhebben… wat een vreselijke wereld.
“U hier ook!” zei een verheugde stem. Ze hoefde zich niet om te draaien, ze wist wie het was.
De eigenaar van de ruw harige teckel, die een half jaar geleden in de wijk was komen wonen.
Alles aan die man was verkeerd. Te beginnen met het feit dat hij het verdomde te accepteren dat zij niet van ruwharige teckels hield. Als ze aan de rest begon was dat slecht voor haar humeur
Ze glimlachte en zette haar denkbeeldige mondkapje op. Ze haalde haar zeer echte mobiele telefoon uit haar jaszak. “sorry”, zei ze: “krijg net een telefoontje of ik naar huis kom. Boef !! Boef !!” De hond kwam braaf maar met duidelijke tegenzin aanrennen. Met haar ogen op het scherm gericht, lijnde ze hem aan. “Daaaaag”, zei ze vaag….d
Lees ook: de foto
Op vele plaatsen is de lucht inderdaad niet zo gezond. De vergelijking van het mondkapje met het mobieltje is inderdaad heel juist, de mens is enorm vervreemd geworden met echte contacten leggen.
Ergens wel wrang dat die man contact zoekt en dat ze dat contact afwijst. Terwijl ze er juist over peinsde dat mensen weinig contact meer hebben.
juist…zo inconsequent is de mens….
Ik vind het een goede vergelijking! Ik ben zelf ook wat afstandelijk. Maar inderdaad door de mobieltjes en social media ben je ook weer zo snel dicht bij elkaar…
Mooi verhaal. Ik denk dat we afstandelijke zijn. Maar toch ook weer dichter bij elkaar. Je moet er alleen wel mee leren omgaan.
Eigenlijk wel jammer, dat we zo afstandelijk zijn geworden. Helaas word er nu ook van iedereen verwacht dat je altijd bereikbaar bent, dat vind ik echt een groot nadeel van de smartphone.
Zoals Emmy al zegt een mooie vergelijking, zo had ik het nog niet gezien. En als je het zo bekijkt is het toch waar dat allemaal met mondkapjes voor lopen.
Mooie vergelijking de mobiel vs het mondkapje. klopt wat mij betreft zeker.