Het nut van het hebben van een ladder

Een ladder…je denkt er pas over na als hem nodig hebt

Gisteren heb ik de glazenwasser opgezegd. Patsboem. Ik let nooit zo op de glazenwasser. Ik had wel gemerkt dat hij niet meer een lange vouwladder tegen het huis zette, maar een meterslange slang gebruikte.
“Het zal”, dacht ik. Maar gisteren kon ik het nieuwe proces van nabij aanschouwen. Achteraf gezien een reuze prestatie: er zwieberde ongeveer 2 minuten een natte spons over mijn ramen.
En toen was de glazenwasser weg.

Nu gaat er aan mij geen huisvrouw verloren, maar dit was me toch te gortig. Ik betaal toch geen tien euro om een spons gedurende 2 minuten vaagjes over mijn raam te laten bewegen?
De glazenwasser begreep mij niet: speciaal water, droogde zonder strepen, waar deed ik moeilijk over? Maar ik stond erop. Ik wilde geen glazenwasser meer.

Maar in mijn onnadenkendheid, heb ik mezelf nu wel met een probleem opgezadeld. Ik heb hoogtevrees. De enige ladder waar ik op durf is een kamersteiger. Die staan stabiel, die hebben een fijne brede plank en een mooi hekje.
Op zo’n kamersteiger ben ik een hele flinke meid.

Maar zo’n ding op zetten is best wel eventjes werk…en ik moet hem dan nog huren ook. Hoewel ik een hele lieve, geduldige man heb, weet ik vrijwel zeker dat hij een grens trekt, als ik 1 keer in de maand zeg: “Schat, we moeten even een steiger huren, de ramen moeten gelapt”

Nu is  de vraag: moeten die ramen echt een keer in de maand worden gedaan. De slechte huisvrouw in mij zegt: tuurlijk niet! Dat kan best een keer in de drie maanden, wat heet het kan best een keer in het half jaar!
Maar ook een keer in het half jaar, klim ik niet op een ladder naar de tweede verdieping, om de ramen te soppen, te zemen en het houtwerk af te nemen.

Uit de ramen gaan hangen, is ook als ik geen hoogtevrees zou hebben geen optie. Ons huis is 4. 80 meter breed. Mijn armen zijn een halve meter. Ik heb het even opgemeten, ik wil jullie geen onzin op de mouw spelden. Veel te kort dus.

Manlief heeft ooit – in een aanbieding- ook zo’n borstel op een hele lange steel aangeschaft. Het moet toch mogelijk zijn dat ik daarmee zelf twee minuten over mijn ramen zwabber? Zonder speciaal water, maar – look at the bright side – ook zonder kosten.

Voorlopig ga ik eens kijken hoe lang het duurt, voor ik niet meer door mijn ramen kan kijken.
Daarbij is het oppassen geblazen, dat ik de ramen niet volledig laat dichtslibben, want dan moet is als nog die ladder op, om het vuil er af te bikken!

lees ook een iets over werkschoenen

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like