Het is nog niet te laat
Laat één duidelijk zijn: de aarde zal niet vergaan. Dat is dan ook meteen het enige goede nieuws dat ik te melden heb. Het slechte nieuws is dat wij dat wel doen. Uitsterven heet dat net zoals de dinosauriërs dat miljoenen jaren geleden overkwam. Domme pech was dat. Door een uit koers geraakte meteoriet van enige omvang werd hun leefgebied verwoest en kwamen zij om van honger en uitputting. Het gebeurde geheel onverwachts waardoor vluchten naar elders geen optie was. Als deze dinosauriërs het van te voren geweten hadden dan hadden ze dat vast wel gedaan. Want dieren zijn meestal verstandiger dan mensen.  Wij weten al zo lang dat het niet goed gaat. Maar wie verlaat een feest wanneer het in volle gang is?
Zo! Deze column is af.
Op andere dagen zou ik hem plaatsen op vrouwenpower.nl maar nu stop ik hem in een fles en draai zorgvuldig de dop erop. Ik dompel hem voorzichtig onder in een emmer water. Een laatste test die hij goed doorstaat. Ik haal mijn fiets uit de schuur en stop de fles in mijn fietstas. Dan fiets ik naar Katwijk en wacht geduldig op het strand tot de stevige Oostenwind, die zoals was voorspeld, nu op zijn hardst waait. Dan loop ik zo ver mogelijk de zee in. Met een ferme zwaai gooi ik hem in de golven en hoop…
…dat over miljarden jaren er ergens iemand langs de kust loopt en iets vindt wat hij nooit eerder zag. Ook het doorzichtige materiaal is hem misschien vreemd. Nieuwsgierig bekijkt hij het ding van alle kanten. Door een toevallige beweging beweegt de dop. Hij wriemelt er aan en houdt de dop in zijn hand. Met al zijn kracht schudt hij het onbekende voorwerp heen en weer maar de opening is te smal. Mijn brief blijft waar hij is. Woedend smijt hij het ding op de rotsen. Het glas breekt. Verbaasd raapt hij mijn brief op uit de scherven en neemt hem mee naar huis. Met het andere ding wat hij eerder vond, ontcijfert hij na maanden het handschrift en leest: Als je weet wat er staat te gebeuren, moet je zorgen dat het op tijd stopt. Ondertekend: Anneke de Jong. Nederlands burger 2019.
lees ook van Anneke de Jong L.E.V.Â
Haha heel leuk geschreven. Ik heb ooit eens met de beste bedoelingen een fles met brief in zee gegooid maar de fles kwam steeds weer bij me terug. Iets met wind, stromingen en hardleers zijn.
Een goede boodschap. Het is belangrijk om op tijd in te grijpen inderdaad.
Leuk geschreven, en wie weet wie weet. Zegt nooit nooit. Al lijkt het me een enge gedacht
Hartstikke leuk geschreven weer!
Ik denk dat ik je bedoeling met deze column wel begrijp, maar het pakt me niet echt.
Leuk geschreven en zo waar!
Als je doel was een warrige blog te schrijven dan is je dat gelukt😀. We sterven uit omdat we het op aarde hebben verkloot, en jaren later zijn er opeens weer mensen…
de manier waarop jij me weet te grijpen in je verhaal… met een grote glimlach je slot gelezen :)