Het goede in de mens…

“Het goede in de mens”, zeiden mijn broer en ik altijd  “het is wel mooi, daar niet van.
Maar het is zo saai”
En daar hadden, mijn broer en ik, een punt.

Hoewel wij beiden wel geloofden in het goede van de mens, mijn broer was beslist geen zwartkijker, vonden we toch altijd dat er weinig over te vertellen viel.
En daar hadden we beslist een punt hadden, ga ik je nu bewijzen.

Hier kom je met het goede niet ver…

De buurvrouw

Ga dan eens na: als je de buurvrouwe tegen komt bij de buurtsuper, waar babbel je dan over? Dat schattige baby’tje dat buurvrouwe drie zojuist heeft gekregen? Of de knallende autoportieren en de verwensing van de buurman nog een paar huizen verder ?

Wedden dat je over die baby snel uitgebabbeld bent?

Het sprookje

Wat zou er van onze sprookjes terecht komen als er geen boze stiefmoeders waren? Dan was Assepoester de hele avond op het bal gebleven. En dan was ze de prins ook vast niet opgevallen.
Juist het feit dat ze wegliep, wat maakte dat hij haar niet kon krijgen, maakte Assepoester zo interessant voor hem.
Nu zie je gelijk hoeveel er voor je duidelijk kan worden, als je gewoon bereid bent een beetje slecht te denken.

Jij hebt natuurlijk altijd gelooft dat het Sneeuwwitjes schoonheid was, die haar zo aantrekkelijk maakte voor de prins…Niks niet dames, gewoon onbereikbaar zijn, daar kunnen geen 7 schoonheden tegen op.

En tenslotte de soap…

Dat een soap niet zonder slechterik kan, dat hoeft verder geen betoog. Met alleen het goede , komt een soap nergens.Voor mijn gevoel zijn Dallas en Dynasty toch wel de oer-soaps.  Zouden wij jaren lang naart Dallas zijn blijven kijken als we het alleen met die brave Miss Ellie hadden moeten doen?  En zonder Alexis hadden Dynasty al na de eerste aflevering uit gezet..

Zie je: het goede in de mens is mooi, maar je kan niet zonder een beetje slechtigheid…

lees ook eens: een koekje van eigen deeg

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like