Het goede gesprek en de smartphone

In een artikel in de NRC, las ik dit week-end een interessante verhandeling over hoe de smartphone onze conversatie beiinvloed.

Het was geen “ach en wee en vroeger wasalles beter ” verhaal.
Het is gewoon een feit, dat de telefoon,het tablet, de laptop en de computer een groot deel van onzeconversatie overnemen. Zelfs belverkeer wordt minder: een appje sturen is veel goedkoper. Je kan zelfs een berichtje inspreken, gaat sneller dan typen….

Een gesprek voeren is ook niet altijd makkelijk: in een gesprek kunnen pijnlijke stiltes vallen. Niemand weet meer wat te zeggen….In een gesprek kan je het ineens met elkaar oneens zijn, in een gesprek kan je emotioneel worden, zonder de kans je terug tetrekken. Er zijn dus een heleboel redenen waarom we het – onbewust– makkelijker vinden een vrolijk selfie op facebook te posten…Op facebook kunnen we veel meer zijn die we willen zijn, in plaats van ook maar een onhandig mens.

face tot face in plaats van smartphone to smartphone

Moeten we dan het face to face metelkaar praten maar afschrijven, de kunst van een gesprek voeren,wegzettenbij de vintage van de langspeelplaat??
Het lijkt de schrijver van het artikel ( en mij ook ) van niet. Juist in een gesprek, kom je tot diepgang, tot zaken die je anders niet makkelijk benoemt, kom je –misschien- tot zelfinzicht.
Van echte gesprekken kan je zoveel leren, ook ( en misschien wel juist ) als er stiltes vallen.
We hoeven helemaal niet de klok terug te willen draaien ( kan ook helemaal niet )We zullen moeten leren om met de smartphone om te gaan, het goede ervan te behouden en de nare kanten in banen te leiden.

Hoe ?

Een van de voorstellen is, en ik vond het een goede: om met elkaar afspraken te maken over “”vrijezones”’ of zoals de Amerikanen zeggen: “sacres places”. Dat hoeft geen wet te zijn, sterker nog : vooral niet. Maar dat zijn afspraken die je met elkaar kan maken. Ik vergelijk het maar als volgt : 20 jaar geleden was het volkomen normaal om in iemands huiskamer te roken. Toen werd het volkomen normaal om te vragen of je mocht roken. Nu is het volkomen normaal om ervan uit te gaan , dat iemand zijn huiskamer niet vol rook wil hebben. En  dus naar buiten tegaan….

Daarnaast raad de schrijver van het artikel ons van harte aan, niet bang te zijn voor het het gesprek en de ongemakkelijkheden voor lief te nemen. Een wijze raad.
Maar eerst zullen we moeten leren hoe en waar we onze smartphone inzetten…Wat denk je, zou het gemeengoed worden dat er plekken zijn waarop je het niet in je hoofd haalt om op je mobiel te kijken.Net zoals er plekken zijn waarop je het niet meer in je hoofd haalt ongevraagd een peuk op te steken?

Reply To: Artikel: Over kikkers en de liefde enzo

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like