Het dier waar je het meest van houdt 

Mensen houden van hun hond of kat, hun cavia, konijn of kanariepiet.

Wat is het dier, waar je het meest van houdt of gehouden hebt, vroeg iemand me laatst. 
Goede vraag, ik wist het niet. 

Een hond en twee katten

We hadden als kind altijd dieren: een hond en twee katten. Mijn vader dreigde met de komst van kat drie te zullen vertrekken. Mijn moeder waagde het er niet op. 
Hij had groot gelijk, mijn vader. Mijn moeder zette voor elk dier haar huis open. Na ja, de ratten die soms uit de rivier naast ons huis, de tuin in kwamen, vond ze echt minder. Veel minder. 
Een gevoel dat ze een op een aan mij heeft overgedragen. Ik mot echt niks van ratten hebben. 

Maar toen een van de twee katten een jong eendje het huis in droeg, mocht dat zeker 2 weken in onze badkuip leven. Dan moesten we ons allemaal maar een flinke sopbeurt bij de wastafel geven. Het leven van het eendenkuiken ging even voor glanzend schone buiken en billen. 

Toen het eendje groot en sterk was geworden, liet ze het los in de rivier, bij een eenden moeder met een stel pulletjes. Ik zou nu graag vertellen dat het eendje nog elk jaar vrolijk snaterend langs zwom. Maar aan fictie maak ik me vandaag niet schuldig. 

Iets dat leeft

Hoewel er dus geen enkel beest was in onze menagerie, dat echt mijn maatje was, waren ze wel een onderdeel van mijn bestaan. 
Toen ik als student op kamers woonde, merkte ik dat ik de aanwezigheid van “iets dat leeft” enorm mistte. 
Onder het motto: “maar er zijn muizen”, in een oud Utrechts pand niet eens zo ver gezocht, mocht ik van mijn huisbaas een kat nemen. 
Het begin van mijn lange loopbaan als bediende van een kat. 

Later toen ik geen jolige student meer was, die vele kilometers met de trein reed met de kat in een mandje aan haar voeten, kreeg ik ook een hond. 

De hond van mijn moeder natuurlijk. Hoe we ook ons best deden, er was geen enkel verzorgingstehuis dat vrouw-met-hond opnam. 
In het tehuis waar ze uiteindelijk ging wonen, mocht niet eens een hond binnen. Maar vreemd genoeg, als we met haar hond binnenkwamen, was het voltallige personeel ineens buitengewoon bijziend. 

De hond kwam bij ons wonen en leerde mij, dat ik veertig jaar lang een hond had gemist. Een hond, niet eens per se deze. 
Lees ook eens: knokken in de uitverkoop

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like