vroeg in de morgen is alles op z'n mooist...

Ga jij wel eens heel, heel vroeg in de morgen de deur uit? Omdat je ergens anders moet zijn, niet omdat je er zin in hebt? Schrik niet ik praat niet over vijf uur in de ochtend, maar laten we zeggen zes uur, half zeven?

Wanneer ik dat doe in het dorp waar ik woon, is op straat alles nog aangenaam duister. Alleen de straatlantaarns schijnen, de lichten van de supermarkten zijn nog niet aan, vanuit de huizen en de flats waar ik langs fiets, schijnt een vaag schijnsel vanachter dichte gordijnen.
je fietst op dat tijdstip niet alleen. Je voegt je in een lange rij eenzame fietsers, naarmate je dichter bij het station komt, wordt de rij dikker. Op de weg naast het fietspad rijden auto’s. Auto’s waar de bestuurder eenzaam inzit. Een enkeling zingt kennelijk mee met de radio.

Vroeg in vreemde steden

Hoe anders is dat in een grote stad. Wanneer manlief en ik op pad gaan, huren we een appartementje. Een eigen deur in een vreemde stad: het is een onbeschrijflijk rijk gevoel.
In Parijs en Venetië, sta ik moeiteloos om half zeven op. Kleren aanschieten en op weg naar de bakker. Bakkers zijn in deze steden op onaardse uren open, geurend naar vers brood.

Lopen heel, heel vroeg in de morgen door een stad die eigenlijk niet van jou is, het is pure bliss. Het is niet druk, maar je loopt niet alleen. Straatvegers vegen het laatste vuil in hun karren. Zakenmensen met een aktetas snellen je voorbij. Huismoeders zijn al weer op de terugweg, het brood onder de arm: een gezin wacht op het ontbijt.
De lantaarns branden nog, alle winkels die geen bakker zijn verschuilen zich achter brede rolluiken.
Even ben ik geen toerist, maar inwoner van deze vreemde stad.

Hier in Malaga, ontwikkelen mijn vriendin en ik heel, heel vroeg in de morgen een ander ritueel. Op drie minuten lopen van ons appartement zit Bar Miquel. Die gaat om half zeven ’s morgens open.
Om kwart voor zeven zitten wij aan een stevige kop Spaanse koffie: espresso met een scheut kokende melk. Bij de tweede kop nemen we een geroosterd broodje met tomaten.
Tevreden zitten we tussen straatvegers en oude mannetjes. Wanneer het dametje op vergevorderde leeftijd de bar binnen schuift, wordt ze gegroet met ” goedemorgen schatje”

Is er een moment dat mooier is in de stad, dan heel, heel vroeg in de morgen ?