Groots en meeslepend…
Alles moet zo groots en meeslepend, zuchtte ik stilletjes.
Kregen wij gewoon een kind, nu moet je gendereveal party’s houden en babyshowers. En dat zijn geen kleine gezellige bijeenkomsten, waar de aanstaande ouders een borrel schenken en roepen: het wordt een meisje ! Of gewoon met een paar vriendinnen lekker gaan kneuteren-omdat-er-een-baby komt.
Nee het zijn party’s met een hoofdletter P.
Een vriendin van mijn dochter moest er echt even uit en ging wandelen op de Himalaya. Gezeten op een graspol in Drenthe, knabbelend aan mijn krentenbol, omgeven door 2 goede vrienden, vroeg ik af waar een mens in hemelsnaam voor naar de Himalaya moest…
Groots en meeslepend…het gedicht
Het moet allemaal zo groot en meeslepend dacht ik gisteren weer toen de dochter van een vriendin, echt niet zonder die bijzondere (ze bedoelde bijzonder dure) eettafel leek te kunnen.
En toen realiseerde ik me, dat ik oud begin te worden.
Ik ben de vader uit het gedicht. Weet je nog hoe het gedicht: “de Grijsaard en de Jongeling” van Marsman gaat?
Nou de Jongeling zegt tegen zijn vader dat hij groots en meeslepend wil leven en dat iedereen dat maar goed in z’n oren moet knopen. Drie strofen lang legt de Grijsaard hem uit dat hij dat vroeger ook gedaan heeft, maar dat dat niks heeft opgeleverd. Hij adviseert hem dringend gewoon thuis te blijven en zich gedeisd te houden.
In de laatste drie zinnen kijkt de Jongeling door de ramen, naar dat lonkende leven en stapt de deur uit.
Het taalgebruik in het gedicht is archaïsch. Dat is niet zo gek, het gedicht is ongeveer 100 jaar oud.
Aan de gevoelens is helemaal niks veranderd.
Het is lang geleden dat ik mezelf in een gedicht herkende, het is voor mij iets uit mijn twintiger jaren.
Een gedicht, een strofe konden me enorm troosten. Nu houdt een gedicht me een spiegel voor.
Bedankt Marsman, dat had ik even nodig!
Nog een verhaal over het nut van spiegels lezen? Lees Spiegeltje Spiegeltje aan de wand of lees: hoe heet een vrouwelijke lefgozer
Ik heb lang geleden geleerd niet mee te gaan met wat andere mensen doen. Mijn familie is bijvoorbeeld echt van de feestjes overal op visite gaan en bijna niet gewoon thuis kunnen zitten. Mijn vriend en ik zijn echte huismussen we vinden het fijn om samen thuis te zijn een keer een wandeling te maken of een hapje te gaan eten. Maar elk weekend vol zitten met afspraken dat is niks voor ons. Daarnaast hoeft voor ons een grote vakantie in het buitenland ook niet we worden net zo gelukkig van een midweekje landal. Afgelopen jaren hebben we veel in ons huis gestopt en dit jaar worden de badkamer en de keuken gedaan de kers op de taart. Dit omdat wij het belangrijker vinden om een gezellig thuis te hebben dan op vakantie te gaan
Herkenbaar. Maar ook wat Henk zegt. Het is maar goed dat we allemaal anders zijn. De een thrived gewoon bij het kopen van die (te) dure eettafel, weer een ander gaat liever ver op reis. Dit jaar zijn we wederom binnen Nederland gebleven in de zomervakantie. Waar vorig jaar helemaal geen vakantie mogelijk was zijn we dit jaar naar Lauwersoog gegaan. Heel anders dan onze verre Aziatische vakanties, maar ook prima. Wat niet wil zeggen dat ik die verre vakanties met ‘echte’ zon niet mis. Maar ja. Ik denk zo en een ander denkt weer anders.
Als iemand daar nou blij van wordt, ik begrijp het niet zo wat daar zo “erg” aan is eigenlijk.
Het is een nieuwe trend. Het voordeel is ze komen aanwaaien maar gaan ook vanzelf weer voorbij.
Ik kan me hier ook helemaal in vinden! Wat een geweldige post : )
Als iedereen hetzelfde zou doen zou het ook zo saai zijn en, zou 80% van de series/films overbodig worden. Voor de een zal het voortdurend gezoek naar meer en andere ervaringen een opvulling van leegte zijn, voor een ander een oprechte vervulling van een droom.
Oud en wijs zul je bedoelen. Dat grootse meehollen
Met die razende trein om
Overal bij te zijn en die bucketlist af te werken geeft maar gedoe. En leegte.