Geef mij een she-cave! ( of een tuinhuisje )

Over ” A room of one’s own” en het tuinhuis…

In 1929 schreef Virginia Woolf het wereld beroemde essay: A room of one’s own.
De essay is gebaseerd op de reactie van mannen als vrouwen in die tijd aangaven, dat ze toch wel een eigen kamer zouden willen. “Maar schatje, het hele huis is toch van jou????”

Inderdaad, nog steeds, 90 jaar later is het hele huis van ons, om schoon te maken op te ruimen, visite te ontvangen….. maar een eigen kamer, laat staan een she cave hebben we nog steeds niet.

Voor een eigen kamer moeten we dus klaarblijkelijk het huis uit. Wat dacht je van een tuinhuis?
Een leuk, knus houten hutje, helemaal voor jou alleen. Waar je de deur dicht kan doen. Als mensen over het grindpad aan komen lopen, kan je ze horen. En dan het ramen opendoen en zeggen: “ga weg”. Heerlijk.

Natuurlijk snoept een tuinhuis, tuingrond. Minder plaats voor rozen en violieren. Maar geen nood: zet rekken tegen je huisje en laat daar vrolijke klimmers tegenaan groeien.  Planten bakken met grote madelieven voor de ramen. Moet je eens kijken hoe leuk dat wordt.
ik ken zelfs iemand die haar tomaten onder het afdakje van haar tuinhuis kweekt. Heel verstandig.
Tomaten willen geen water op hun kopje. Dan worden ze rot.

Zo’n houten tuinhuisje kan je heerlijk en helemaal naar je eigen smaak inrichten. Ga eens na hoe lang het geleden is, dat je eer ruimte compromisloos naar jouw eigen smaak mocht inrichten??
Dat is best wel even geleden, is het niet?
De echte bofferds weten het zo te versieren dat in de she-cave ook electra is. Dat is handig als je je tablet of e reader wil opladen. Of wie weet wil jij in je tuinhuis prachtige wandkleden maken op je naaimachine…

Alles kan, in jouw eigen tuinhuis! Maar controleer voor je gaat bouwen even hoe het met de vergunningen zit in jouw gemeente. Je kan kijken op Wat mag ik bouwen

lees ook eens: Over droom en daad

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like