Geef het een naam

Gedachtespinsels over de mensen die….

Vandaag zag ik op facebook een filmpje voor bij komen dat zoveel zei als:

Het doet er niet toe
wie je kwetste,
en ook niet wie je brak,
het doet er niet toe wie je in de steek liet,
het maakt niet uit wie je liet huilen.

Belangrijker is :

Wie raapte je weer op,
en  maakte je aan het lachen,
hoe heet de degene die je hielp ,
wie zorgde ervoor dat je kon glimlachen?

Ik deed het af als een van de vele feel-good boodschappen die je dagelijks bij dozijnen op facebook, tegenkomt. Het zijn er zoveel dat ik van de weeromstuit altijd cynisch van kan worden.
Maar toen viel mijn oog op de bos bloemen, die een lieve vriendin me vanmorgen stuurde.
Om me op te vrolijken.

De mensen die me aan het lachen maakten.

Ineens dacht ik: wat gek. Als ik er bij stil sta weet ik precies wie me heeft gekwetst, gebroken en aan het huilen gemaakt heeft. Maar ik noem nooit de namen van de mensen die me opraapte. En toch was het M. die me vanmiddag opraapte en een glimlach tevoorschijn toverde. Het bijzondere was, alleen al bij het noemen van de naam van M, begon ik weer te stralen.

Hmm, dacht ik: als ik nu ook eens precies weet wie de goede dingen deed? De dingen die er toe doen?
En bij wijze van experiment, begon ik voor mezelf de namen te bedenken van degene die me – meer dan eens – hebben opgeraapt. Dat bezorgde me een enorm goed gevoel. Ze wandelden als het ware gezellig even mijn kamer binnen.

Het werd nog gezelliger

Om de gezelligheid nog groter te maken, begon ik eens de namen op te bedenken van de mensen die me altijd weer aan het lachen maken. Jullie kennen me, dus het zal je niet verbazen dat het een lange lijst werd, met hier en daar een overlap naar groep 1 : de oprapers.

Het systeem begon me steeds beter te bevallen, dus ik nam er de mensen die me een glimlach kunnen bezorgen bij. Daar bleken ook de kleine mensjes bij te zitten: kinderen kunnen zo goed een heel diepe stralende glimlach bij me oproepen…

Wat toch het mechanisme is, dat er bij mij voor zorgt, dat ik nog precies weet dat Mevr. A en mevr. K en de heer S en de heer P verantwoordelijk zijn, voor veel woede en pijn, terwijl ik de namen van de mensen die me oprapen niet direct paraat heb? Ik weet het niet.
Maar geloof me: heb je zo’n gevoel dat het allemaal heel erg tegen zit, dat niks lukt? Dat iedereen je stohommm vindt? Ga zitten en denk: met wie kan ik lachen…
Het helpt.

lees ook je hebt klagen en klagen

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like