-
Berichten
-
Er zijn nog talloze beeldende kunstenaars die een bijdrage aan de muziekindustrie hebben geleverd met een bijzonder platenhoes, maar die er te weinig hebben gemaakt om een apart topic te verdienen, die kunnen we hier kwijt.
Barry Godber
Computerprogrammeur Godber had een schilderij gemaakt en toevallig was Pete Sinfield hier tegen aangelopen. Het werd de legendarische hoes van In the Court of the Crimson King. Barry Godber stierf kort na de release van het album aan een hartaanval, waardoor het zijn enige platenhoes zou worden, maar toch is hij er postuum wereldberoemd mee geworden.
Misschien wel de vreemdste albumhoes ooit, het vierde album van Led Zeppelin (geen credits voor welke artiest dan ook, waarschijnlijk heeft Page het zelf samengeknutseld, maar hij kan het ook ergens gejat hebben). Geen tekst op de hoes, niet de bandnaam en geen titel. Inmiddels heeft het album meer namen dan er songs op staan, four symbols, Zoso, untitled of gewoon Led Zeppelin IV om er maar een paar te noemen.
Burton Silverman is een tamelijk onbekende Amerikaanse schilder die verantwoordelijk was voor het legendarische album Aqualung van Jethro Tull.
Richard Corben; Amerikaanse striptekenaar en illustrator, hoofdzakelijk in “heavy metal” blaadjes. Vaak spat erotiek en geweld uit zijn tekeningen. Ik ken hem vooral van zijn hoesontwerp Bad out of Hell van Meat Loaf.
Tammo de Jongh schilderde de 12 archetypes in 1967, in 1970 gebruikte King Crimson het voor hun tweede album: In the Wake of Poseidon.
De hoes van het album Deep Purple in Rock is feitelijk een woordspeling in beeld. Ongetwijfeld is er iemand geweest e heeft bedacht dat het een goed idee was om de koppen van de bandleden in Mount Rushmore te photoshoppen (al bestond Adobe toen nog niet eens) en er is ook ongetwijfeld iemand geweest die het heeft uitgevoerd, maar credits, ho maar. Ik heb nooit uit kunnen vinden wie er verantwoordelijk voor was, maar een iconisch album is het:
Martin Sharp woonde in het zelfde gebouw als Eric Clapton. Hij ontwierp de hoes voor het Cream-album Disraeli Gears en later ook nog het album Wheels of Fire:
Gini Barris werd door Pete Sinfield ingehuurd voor de hoes van het derde album van King Crimson: Lizard.
Jimi Hendrix was not amused, toen hij ontdekte dat er naakte dames op de hoes van Electric Ladyland van the Jimi Hendrix Experience stonden. De foto van David Montgommery werd uiteraard niet voor de Amerikaanse persing gebruikt.
Joe McGillycuddy was art director bij platenmaatschappij Deram. Hij heeft meerdere albumhoezen ontworpen maar de bekendste is die van Caravan’s belangrijkste album In the Land of Grey and Pink:
Het gelijknamige debuutalbum van Roxy Music toont een foto van Kari-Ann Muller, die nog een poosje het schoonzusje is geweest van Mick Jagger. De fot werd geschoten door fotograaf Karl Stoecker.
Schilder William Neal was verantwoordelijk voor het Iive album van Emerson, Lake & Palmer Pictures at an exhibition:
De Poolse schilder Wojciech Siudmak heeft een aardige hoeveelheid album cers ontworpen, maar is vooral bekend door zijn werk voor Eloy en met name het album Ocean:
George Hardie was een Britse kunstenaar die zowel individueel album covers heeft ontworpen (en niet de minste) als voor het collectief Hipgnosis.
Het debuutalbum van Led Zeppelin is gebaseerd op een foto van de crash van de Hindenburg in 1937en is een verwijzing naar de ontstaansgeschiedenis van de bandnaam. Jimmy Page en Jeff Beck wilden een band oprichten met Keith Moon en John Entwistle van The Who. Moon grapte, “It would probably go over like a lead balloon”, waarop Entwistle reageerde: “a lead zeppelin”
Illustrator Cesare Monti was verantwoordelijk voor de collage van het Zarathustra van de Italiaanse band Museo Rosenbach. De titel suite met teksten van Nietsche in combinatie met de buste van Mussolini op de hoes was de hoofdreden dat het album geen succes werd.
Fotograaf Bob Seidemann is verantwoordelijk voor de controversiële hoes van het enige album van Blind Faith.
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.