Ervaringsdeskundigen, een vak apart...

Gedachten over ervaringsdeskundigen, is dat een vak apart?

Ik heb jarenlang geroepen dat je ervaring niet kunt leren. Ervaring op doen kost tijd, bloed zweet en tranen. Het belangrijkste bij ervaringsdeskundigheid is dat je leert van je fouten. Hoe langer je iets doet hoe meer fouten je hebt kunnen maken en als je daar iets van geleerd hebt wordt je steeds beter.

Door schade en schande wijs worden is veel waardevoller dan welke cursus dan ook. Ik was dan ook erg verbaasd dat iemand in mijn omgeving aangaf dat ze een cursus ervaringsdeskundige ging volgen. Het klonk zo absurd dat ik dacht dat ze een grap maakte. Het bleek bloedserieus. Ervaringsdeskundige blijkt een beroep te zijn.

Ervaringsdeskundigen, zijn zeer zeker nuttig

Ik geloof onmiddellijk dat het zinvol kan zijn om ex-verslaafden in de verslavingszorg in te zetten, of mensen die hun psychische problemen te boven zijn gekomen te gebruiken in de geestelijke gezondheidszorg. Het kan zeker prettig zijn voor een willekeurige patiënt, om met iemand te praten die hetzelfde heeft doorgemaakt. Dat je voor je zo’n ervaringsdeskundige inzet, ze een beetje bijspijkert op de medisch technische aspecten dat begrijp ik ook. Dat je ze een cursus communicatie laat volgen lijkt me zeker zinvol, maar om zo’n cursus dan meteen een opleiding tot ervaringsdeskundige te noemen, dat is ronduit bizar.

Het zal je toch gebeuren dat je op een verjaardag, dat mag tegenwoordig weer, met een vage bekende of ver familielid zit te praten en je moet antwoorden op de vraag wat je zoal voor de kost doet: “Ik ben ervaringsdeskundige!”

Dan heb je toch meteen de lachers op je hand. Ervaringsdeskundige is een beetje fraaie term voor iemand die er niet voor doorgeleerd heeft, maar die zijn of haar kennis in de praktijk heeft opgedaan. Dat is geenszins een diskwalificatie, want praktijkervaring kan oneindig veel zinvoller zijn dan boekenkennis.

Ik werd ooit een keer gebeld door iemand die me wilde vragen een lezing te geven. Ze had mijn naam en telefoonnummer via via verkregen. Tijdens het gesprek kwam de vraag naar voren wat mijn deskundigheid was op het gebied waar de lezing over zou moeten gaan. Ik antwoordde naar alle eerlijkheid dat ervaringsdeskundige was, want ik had tenslotte niet doorgeleerd in het vakgebied, maar er in de praktijk wel veel van opgedaan. Nou, ze zocht toch echt, een echte deskundige en geen ervaringsdeskundige. Als ze een beetje haar huiswerk had gedaan had ze geweten dat ik geen academische titel had behaald in het onderwerp. Waarom ze me belde was me dan ook een raadsel. Het feit dat ik slechts ervaringsdeskundige ben, betekent nog niet dat je mijn tijd mag verdoen.

lees ook: leven als een pensionado in Parijs