stemmetje, een verhaal in de christmas bloghop...

een kerstverhaal zonder einde maar met een stemmetje is onderdeel van de 24 days till Christmas bloghop

Ze staarde naar buiten. Het was grijs en nat en koud. Bijna alle huizen in de straat waren versierd met slingers van lampjes of verlichte rendieren. Hier en daar klom een jolige kerstman een ladder op. Op andere plekken brandde een nepvuurtje tussen de houtblokken in een oude vuurkorf.

Ja het werd duidelijk kerst, al was de sneeuw ver te zoeken. “Net zo ver”, dacht ze “als mijn kerststemming.” Toch moest ze, terwijl ze zo wat doelloos naar buiten zat te turen even grinniken. Haar gedachten waren, zomaar terug gedwaald naar het jaar dat ze kerstmis vierde in Texas. Het was al zo lang geleden dat ze het bijna was vergeten. Hoe hilarisch ze toen al die kerstversiering had gevonden. Vooral die, waar ze uitbundig gebruik maakten van nep-sneeuw.

Rendieren en een slee, een dikke bolle Santa met een muts met een witte bontrand op zijn bolle hoofd, dat alles in ongeveer veertig graden…
Zij mocht het grappig vinden, maar de Amerikanen namen het kerstfeest uiterst serieus, van de hitte trokken ze zich niks aan.
In de woonkamer stond een kerstboom te flonkeren en iedereen keek goedkeurend toe, hoe de stapel pakjes onder de boom groeide.

“Daar zou ik” dacht ze, nu tientallen jaren na dato “wel eens een voorbeeld aan kunnen nemen. Sneeuw of geen sneeuw, mist en regen of veertig graden hitte, het gaat erom wat je ervan maakt”.

“Je??”, fluisterde een geniepig stemmetje. “Wie bedoel je met je?? Of heb je het soms over JE-zelf”

ze hield niet van het stemmetje

Ze hield niet van dat stemmetje. Dat stemmetje was een vervelend betweterig stemmetje, dat van die flauwe goede raad gaf, die direct uit een of ander zelfhulp boek afkomstig was. Ze kende dat stemmetje wel, het viel haar vaker lastig. Ze probeerde het stemmetje het zwijgen op te leggen door opnieuw naar de uitbundige kerstversiering in de straat te kijken. Door zich te concentreren op de geld en milieu verspilling van dit alles. Ze ging een stap verder en dacht aan haar zus, die zomaar de kerst-afspraak , zoals ze die al 20 jaar hadden, had doorbroken. Vanwege Corona!! Ja hoor. Geloof je het zelf?? Aan die belachelijke regels ging toch zeker niemand zich houden?

Het stemmetje was niet zo makkelijk stil te krijgen. “Mooie tijd om eens iets anders te gaan doen”, zanikte het in haar achterhoofd. “begin eens met een boom op te zetten”

Ze zuchtte…..

En nu lieve lezer is het woord aan jou. Gaat de hoofdpersoon actie ondernemen om er iets leuks van te maken? Of kiest ze voor haar teleurstelling?

Ik hoor het graag….

Dit blog is onderdeel van de 24 days till Christmas Bloghop.
wie weet kom jij wel van: Kinderboekenjuf en las je met veel plezier : Een jongen met de naam Kerstmis Morgen staat er weer een kerstblog voor je klaar op: tipsvoormama.nl, daar leer je hoe je kaarsen kan maken: kerstfseer in optima forma, zou ik zeggen: kaarsen maken

The 24 days till ChristmasBloghop wordt georganiseerd door Melanie van Bookstamel, waar voor mijn dank!