Mag het een ietsje meer zijn?
Dat zei onze slager, waar mijn moeder de slavinken en de karbonaadjes kocht, altijd bij het afsnijden van de boterhamworst. “Mag het een ietsje meer zijn, mevrouw ?” Nooit: “mag het een tikkie minder mevrouw?”
Tegenwoordig vraagt de slager dat niet meer. De worst ligt gesneden klaar in het koelvak. Altijd een ietsjes meer, let maar op.
Een paar jaar terug nodigde mijn zuster me uit om mee te doen met een muffin-bak wedstrijd, die ze organiseerde. “Jij”, zei ze “hebt een Amerikaans kookboek, dat moet lukken”
Ik stofte mijn kookboek dat ik 30 jaar geleden uit Amerika had meegenomen af, sloeg het open op bladzij 328 en bakte keurig volgens instructie muffins. Wat bleek? Ze waren veel kleiner dan alle andere muffins. Mijn zusje moest er vreselijk om lachen en verklaarde dat dit nooit echte muffins konden zijn.
een beetje meer per persoon
Dat de eeuwige muffin roem mij onthouden werd, dat boeide me niet zo, maar ik snapte er niks van. Ik had het recept exact gevolgd….
Een paar dagen later – toeval bestaat niet – las ik een artikel dat we steeds meer zijn gaan eten….Onderzoek in – jawel- kookboeken liet zien, dat de opgegeven hoeveelheden per persoon, steeds groter worden. Mag het een ietsje meer zijn, mevrouw?
Kortgeleden las ik in de Correspondent een artikel waarbij werd betoogd dat het tekort aan woningen, niet alleen te danken is aan huisjesmelkers, senioren die weigeren hun ruime huis te verlaten en een slecht woningbeleid in de afgelopen 15 jaar, maar ook aan: een veel grotere behoefte aan ruimte dan 40 jaar geleden!
Toen vond men een ruimte van 80 m2 voor een gezin met 2 kinderen een heel acceptabele woonruimte. Nu is dat krap-an, genoeg voor een vrijgezellen flat. Mag het een ietsje meer zijn, mevrouw?
tegenkeer
Als maar groter, als maar meer en dat terwijl we met steeds meer mensen de aarde bevolken.
Gelukkig kent elke keer haar tegenkeer: tiny houses, consuminderen, lange afstanden wandelen, vrienden van de fiets, circulaire economie (kringloopwinkelen dus), cradle to cradle en schone kleding, overal om je heen zie je kleinschalige en groene initiatieven, onder het motto: het mag wel ietsjes minder.
lees ook eens: de grens als het gratis is
Ik kwam graag bij de slager en dat ietsje meer dat is idd een zin die je veel hoorde. Ik moet zeggen hier bij de slager en de viswinkel vragen ze het nog steeds.
herkenbaar zinnetje en nog steeds!! al haal ik niet veel meer bij een gewone slager maar bij de turkse slager maar die kent ons nu wel goed genoeg en vraagt het niet eens meer haha
“Mag het ietsje minder zijn?” zou ik wel een goede kreet vinden. Ik ben het helemaal met je eens. Mijn Nederlandse Oma en Opa woonden vroeger met hun 4 kinderen op heel weinig vierkante meters. Mijn tante kreeg een eigen kamertje (was echt een hokje), een slaapkamer was voor de drie jongens en zij zelf sliepen in de eetkamer die ze dan ombouwden tot slaapkamer. Er was geen badkamer (wassen aan de gootsteen in de keuken) en een toilet zonder slot erop. Heeeeeeel anders dan wat we nu willen en gewend zijn.
wauhhh, het is fijn dat het zo krap niet meer hoeft, maar misschien willen wij een beetje teveel..
Dat van mag het ietsje meer zijn van de slager ken ik ook nog van vroeger. En dan kreeg je als kind zijnde ook nog een plakje worst
ja, dat kregen wij ook !
Hmm, ik ken de zin niet, ik ben ook niet vaak bij de slager geweest. Nu komen we ook niet bij de slager, we kopen gewoon alles bij de supermarkt
toen ik kind was, waren er geen supermarkten…
Na het lezen van je blog denk ik inderdaad: Ja dat zei de slager ook altijd tegen ons haha. Maar dat was eigenlijk niet wat ik dacht. Ja de bevolking wil steeds meer en meer. Neemt niet snel genoegen met dat wat er wel is. De tegenhang vind ik ook wel mooi om te zien. Als je er als een helikopter boven hangt en er zelf geen mening over hebt dan zie je eigenlijk dat men het zelf blijkbaar genoeg vind en daarom gaat minderen. Hopelijk wordt dit een olievlek en verspreid het zich zo. Waarom meer en meer als je ook kunt minderen en minderen?
Daar zeg je me wat. De vraag ‘Mag het ietsje meer zijn,’ vind ik altijd iets huiselijks en gezelligs hebben. Is die inderdaad verdwenen uit ons leven?