Een gedrocht. door Cynthia
Wanneer je geen standaard maat hebt…
Ik houd niet van winkelen, oprecht niet. Het is volledig afwijken van het doorsnee plaatje dat er bestaat, want welke vrouw houdt er nou niet van winkelen? Nou ik dus. En afgelopen week realiseerde ik me weer waarom.
Niemand heeft een standaard maat
Geen mens voldoet aan standaardmaten, ook ik niet, maar als ik ga winkelen voel ik me welhaast een gedrocht. Te beginnen met schoenen. Ik wilde nog leuk een paar mooie winterschoenen scoren. Dus enthousiast en opgetogen liep ik de winkelstraat in, het kon weer eens. En ondanks de hoeveelheid keren dat ik mijn kop heb gestoten, had ik er zin in. Maar geen van de leuke of elegante schoenen met sleehak gingen tot maat 42, dat was domper numero uno. Alleen de seksloze gemaksapparaten waren er in mijn maat. ‘U kunt beter even naar een speciaalzaak gaan mevrouw’. Speciaalzaak, hoezo? Alsof maat 42 zo bijzonder is voor een Hollandse vrouw.
na een paar winkels…
Na een paar winkels zakte de moed me volledig in mijn kansloze voeten. Ook als ik een bikini wil shoppen kom ik vaak met lege handen thuis. Want dat is ook vaak een kansloze missie, de leuke bikini’s gaan maar tot cuppie C of zo. Voor de dames met wat meer hout voor de deur is de keuze echt minder groot, en vaak word ik ook dan richting de speciaalzaak gedirigeerd. Inclusief speciale prijzen natuurlijk, dat spreekt voor zich.
Maak dat gewone bikinihesje gewoon een tikkie groter. Extra haakje voor de stevigheid et voilà , gezellige bikini. Ik hoef er tenslotte geen marathon mee te draven, ik zon of zwem met dat ding. Die liefde-dodende bovenstukken voor die grotere maten vind ik vaak gruwelijk. Dat geld eveneens voor BH’s trouwens. Dames met een wat grotere boezem hebben behoefte aan leuk, meneer of mevrouw de fabrikant, en aan betaalbaar. Niet aan dure onooglijke apparaten. Maak groter ook gewoon charmant.
Inmiddels was ik paar uur verder, en ik stond nog steeds met lege handen. Tsja, hoor ik je denken, ga dan gewoon naar een speciaalzaak of bestel online. Maar ik weiger, razend eigenwijs natuurlijk, ik weet het. Uiteindelijk kwam ik die middag met een paar herenschoenen thuis. Het staat nergens bij vermeld hoor, dat het geen damesschoenen zijn, en ze staan enig. Maar toch vind ik het best pijnlijk. Want die maten van mij, die zijn toch echt niet zo bijzonder of speciaal?
Meer lezen van Cynthia?! Doen hoor!
lees ook eens: de tijd aan jezelf
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!