Een emotioneel cadeau

cadeau

over verzamelwoede en een onverwacht cadeau

Heb jij meer kookboeken met meer recepten dan je ooit zal koken? Heb jij heel veel wol en heel veel brei-en-haakboeken maar nooit de wol die je nodig hebt voor het patroon dat je uit een van die boeken wil maken?
Heb jij ook meer tuinboeken dan je ooit tuinen zal bezitten?
Lees dan door, wij begrijpen elkaar.

Dit zijn maar wat losse voorbeelden van de vele zaken die ik verzamel en bewaar en die ik “abonnementen op de toekomst” noem.
Alleen, soms loopt het wat uit de hand en moet ik de realiteit onder ogen zien.

geef eens wat weg, doe het eens cadeau

Op mijn slaapkamer staan dozen en dozen vol kralen. Een prachtige collectie die ik als een eekhoorn heb aangelegd. Hier een koopje, daar een paar oude kettingen stuk knippen, ergens anders via een groothandel kunnen kopen…Echt mijn collectie mocht er wezen.

Alleen ik deed er al zeker 2 jaar niks meer mee. Het stond daar en gaapte me aan.  Maar het vuur voor kralen kwam maar niet terug en ook al had ik er nog zoveel, ik was er op uitgekeken…
Verwend en misplaats vond ik het, maar zo stonden de zaken ervoor.

die zouden er blij van worden

Een half jaar geleden hoorde ik dat een organisatie die mensen met een licht verstandelijke beperking dagbesteding biedt, een paar cliënten heeft die dol zijn op sieraden maken.
Was er een betere plek voor al mijn kralen? Nee dus.
Want dit soort organisaties heeft altijd geld te kort.
Het zal je lieve-lezer-die-mij-begrijpt niet verbazen dat ik er nog 3 maanden over deed voor ik mijn collectie kralen bij elkaar pakte en de stichting belde dat ik eraan kwam, met een cadeau...

spijt

Tijdens het inpakken, bekroop me spijt (en hebzucht, ik geef het eerlijk toe). “Mijn kralen !! van MIJ !!”
Ik was flink, zette de kralen in de auto en bracht ze weg.

zoveel ???

Op de dagbesteding vielen ze van hun stoel : ZOVEEEL ???? Dit hadden ze niet verwacht, dit was nog eens een cadeau! Dat maakte veel goed. Maar het bleef een beetje knagen..

Bij het weggaan, liepen we langs vogelvoederhuisjes, die klaar lagen voor de kerstmarkt.
Ik sprak er mijn oprechte bewondering voor uit. “Maar dan neem je er toch eentje mee!”, riep de begeleidster. “Jij hebt ons zoveel kralen gegeven” Dankbaar zocht ik er een uit. Het hielp enorm bij het afscheid nemen van mijn kralen. Ik vond mezelf maar een hebberd. Tot ik ineens begreep: Ik gaf een emotioneel cadeau en ik kreeg een emotioneel cadeau terug…

like Like
Love
1
10 antwoorden
  1. Edwin
    Edwin zegt:

    Sinds februari dit jaar 2022 heb ik een moestuin (van Felice) overgenomen met dit bordje erin. Nu weet ik het verhaal hierachter. Het bordje hangt nog steeds aan de Goudrenet-appelboom. De tekst op het bordje spreekt me aan. Helaas is het kop en schoteltje niet meer op het bordje maar ik weet nu hoe het origineel eruit zou moeten zien.

    Beantwoorden
  2. Eline
    Eline zegt:

    Wat fijn dat je die groep zo gelukkig hebt gemaakt met jouw kralen. Het vogelhuisje dat je terug kreeg, heeft zo een mooi verhaal gekregen.

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

:bye:  :good:  :negative:   :scratch:  :wacko:   :yahoo:  B-)  :heart:  :rose:    :-)  :whistle:  :yes:  :cry:  :mail:    :-(      :unsure:   ;-)