Drogerschaamte

In een vorig blog, noemde ik al de drogerschaamte, maar had daar niet de ruimte om op deze nieuwe vorm van schaamte in te gaan.

Nu ben ik in principe niet voor schaamte. Natuurlijk, je mag je best eens schamen omdat je uitviel tegen je schoonmoeder… Aan de andere kant, het lieve mens is fobisch en jij net ongesteld. Ik bedoel maar, er zijn altijd redenen waarom je iets doet.
En schaamte daarover, vind ik persoonlijk niet zo zinvol. Doe er iets aan, dat werkt beter.

Dit gezegd hebbende, moet ik bekennen dat ik me wel degelijk begon te schamen over mijn droger gebruik. Ik ga ervan uit dat jullie allemaal weten wat een enorme, ik zeg gigantische energieslurper de droger is. Weet je het niet?? Ga je dan maar schamen en zoek het op ( #gniffel)

Ik weet dat dus heel goed, maar het weerhield me niet die droger te gebruiken. En daar schaamde ik me best voor: twee mensen in een groot huis…plek zat om die was te laten drogen en zoveel was is het nu ook weer niet. Mooi dat ik alles in die droger mikte. Schaamteloos.

Tot, op een goede dag, de droger er mee ophield. Er voor de tweede keer mee ophield om precies te zijn.
Het was zomer, ik te lui om de reparatie man te bellen…en dus hing ik alles vrolijk buiten.
Heel goed te doen. Best te doen. Al ophangend sorteerde ik de was: zijn hempies, mijn hempies, zijn slips, mijn slips.. Als het droog was had ik het in een tel gevouwen en in de kast.
De was slijt ook minder als je hem niet in de droger stopt, dus eigenlijk is geen droger gebruiken dubbel milieuvriendelijk. Waar drogerschaamte niet hielp, hielp drogerschaarste. Het is inmiddels herfst, in mijn kantoor staat een wasrek. Ik doe nog wel even zonder droger.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like

1