De zoon die niet mag sterven, over Vincent Lambert
Het lot van Vincent Lambert houdt de gemoederen meer dan bezig.
De fransman kreeg in 2008 een motorongeluk. Vanaf dat moment wordt hij kunstmatig in leven gehouden.
Hij kan zelfstandig ademen. Daar is alles mee gezegd.
Het lot en leven van deze onfortuinlijke man, houdt de gemoederen op vele niveaus van de samenleving bezig. In Frankrijk is actieve euthanasie verboden, maar men mag wel een behandeling stopzetten, wanneer deze niet meer leidt tot verbetering. De vraag is nu of de behandeling van Vincent stopgezet mag worden?
Er zijn natuurlijk veel meer mensen, die in dezelfde afgrijselijke situatie verkeren en waarvan familieleden heel graag willen dat duidelijk wordt wat wel en wat niet mag.
Er zijn heel veel mensen in Frankrijk die elke vorm van euthanasie tot in het diepst van hun wezen afkeuren. Voor hen is het duidelijk: Vincent Lambert dient te blijven leven. Ook als hij niets hoort, niets ziet…
een ideologische strijd
Het is natuurlijk diep treurig dat een ideologische strijd wordt gevoerd ten aanzien van een man, die daar zelf niets over kan zeggen.
Maar dat is natuurlijk niet de enige tragedie.
Terug naar Vincent Lambert
Laten we eens kijken naar het gezin. Hoe moet dat daar dan toegaan?
Zijn ouders willen dat hij blijft leven, daartoe gaan ze geen gevecht en geen rechtszaak uit de weg.
De wens is hen ingegeven vanuit een diepe religieuze overtuiging. Natuurlijk ook, maar dat is interpretatie van mij, omdat je als ouder je kind niet wil en kan overleven.
Vincent’s vrouw, zijn broers en zijn zussen, zijn van mening dat hun man en broer geen volwaardig leven meer leidt, er eigenlijk ook niet meer is (hij vertoont immers geen hersenactiviteit meer) en dat hij het recht heeft om te sterven.
hier is geen middenweg…
Ik kan mij zo voorstellen, dat een dergelijk verschil van gevoel over wat goed is en wat de juiste weg is, deze familie tot op het bot verscheurt. Hier is geen middenweg te vinden, hier kan je niet tot elkaar komen. Hier rest niets anders dan verdriet voor beide partijen. Verbijstering over de houding van de andere partij. Wanhoop, kan ik me voorstellen. Boosheid om het niet gehoord worden…
Hoe moet dat zijn, dat je ouders fulltime bezig zijn zich te verzetten tegen een menswaardig einde van je broer? Ik kan me zo voorstellen dat er voor de andere kinderen weinig ruimte meer overblijft.
Uiteindelijk zijn, vrees ik, de ouders de grootste verliezers. In hun strijd om het leven van Vincent, zullen zij absoluut hun andere kinderen verliezen.
lees ook eens: Verboden verdriet te hebben
Pff! Lastige keus voor de familie maar als ik die man was geweest mocht je de stekker er van mij wel uit trekken.
Dat zijn lastige keuzes en waar ligt de grens. Moeilijk om los te laten, maar eens zal het toch een keer moeten
Voor mij is laten gaan op zo’n moment het beste… Hier heb je ook niets aan.
En in dit verhaal zijn er sowieso enkel verliezers.
Liefs, Eva
http://www.notanotherdiva.com
Ik kan er niet met mijn verstand bij, dat als personen zo erbij liggen, totaal niks meer kan. Ja, een kasplantje, dat hier niks aan gedaan mag worden. Deze personen “zitten” gevangen in hun lichaam en kunnen niks meer. Dit is gewoon te erg!!!!
Een echt dilemma met uiteindelijk alleen verliezers. Verschrikkelijk
Ik begrijp heel goed dat het voor ouders ondoenlijk is om hun kind op te moeten geven, maar aan de andere kant, je wilt je kind toch ook niet zo zien leven, althans, wat er dan nog over is van zijn leven. En ja, het verscheurt een complete familie met dus alleen maar verliezers en verdriet.
Eigenlijk zou iedereen van te voren vast moeten leggen wat hij of zij in zo’n situatie zou willen. Want dan doe je het altijd goed omdat je doet wat diegene graag wil. Mijn vader had een verklaring dat hij niet verder wilde leven als hij als een kastplantje eruit kwam. Toen hij 5 jaar geleden overleed en wij de stekker om het zo maar te zeggen eruit moesten trekken was dat het geval en hebben wij de wens van onze vader gerespecteerd hoe moeilijk dat ook was. Want het was zijn wens.
Dat zeg je precies zo als het is, de ouders zullen niet alleen hun zoon verliezen, maar ook hun schoondochter en andere kinderen. Natuurlijk is dit een verschrikkelijk dilemma en het maakt het misschien nog wel erger dat er zo veel strijd om is.
Oh, wat vreselijk…. Als ik het zo lees denk ik ook: ‘Laat die arme man toch gaan…’ Ik vind dit echt een schaduwzijde van de medische mogelijkheedn.