Tuinieren in de winter, over seizoenen en je tuin...

Over het fijnste jaargetijde van het jaar, komen we nooit uitgepraat. Voor de een is dat de winter met sneeuw en ijs. Heerlijke wandelingen maken in een besneeuwd bos en wie weet zelfs wel een schaatstocht over de plassen. Een ander geniet pas echt van het bos als er aan de bomen voorzichtig groene uitlopers komen, die een zacht groene waas over de bomen leggen. Zomer- en herfstliefhebbers hebben we natuurlijk ook, maar als je van tuinieren houdt is de winter de allermooiste tijd.

Table of Contents

De vier seizoenen van het tuinieren

Voor de tuinder, die net begint met tuinieren, zal het lijken of het voorjaar het begin van het tuinseizoen is. Dat is immers de tijd dat de struiken beginnen uit te lopen, de bollen en vergeet-me-nieten hun kopjes boven de grond steken. Dat is het seizoen waarin de jasmijn uitloopt, heerlijk begint te geuren en je sla aan aardappelen mag gaan planten!
De tijd waarin je een als tuinder een aanloop neemt naar de zomer: wanneer je tuin in volle bloei staat te pronken, je bessen en rabarber mag oogsten. Daarna wordt het langzaam herfst: de laatste vruchten en de pompoenen kunnen worden geoogst. Dan begint het voor de tuinder pas echt: de winter en daarmee het tuinieren.

Tuinieren in de winter

Wanneer de laatste oogst is weg gehaald, de overgebleven asters zijn geplukt, wordt de tuin klaar voor de winter gemaakt. Gewied, geschoffeld en omgespit, verwend met een laagje compost en wat mest.
Dat vraagt even heel wat tuinieren, maar dan kan de tuin de winter door. En de tuinder? Die mag een hele winter dromen.
Terwijl een tuinder de bedden omspit, ziet hij voor zijn geestesoog de tuin van volgend jaar al.
Hij ziet dat deze nog beter zal worden dan de tuin van dit jaar. Hij verplaatst de aardbeien en de lupine en ziet hoe de lavendelhaag bloeit. Hij wordt niet geplaagd door pioenrozen, die ineens niet meer willen bloeien, of door slakken, die zich ongevraagd tegoed doen aan zijn sla.

Het is winter, de tuin ligt te wachten op het voorjaar. De tuinder ziet geen zwarte aarde. Hij ziet een tuin, een volmaakte tuin, en dat maakt de winter zo’n mooi jaargetijde om te tuinieren.