De moeder van de bruid…

Ik ben een echt spijkerbroekenmeisje, ondanks mijn toch wel wat licht belegen leeftijd. Je ziet me maar zelden in iets anders, maar dan voel ik me ook meteen ‘opgedirkt’. Superjammer want een leuk kleedje kan ik met mijn lengte en bouw echt wel goed hebben, ik kies er alleen zo zelden voor.

De moeder van de bruid…

Maar dat brengt me dan ook direct bij mijn volgende dilemma: over een paar maanden ben ik ‘de moeder van de bruid’. Supergeweldig, vanzelfsprekend, mijn oudste meisje gloeit van geluk en dat straalt op mij af. Ik glim en straal gezellig mee.

Toch spookt het bijna dagelijks door mijn hoofd wat ik in vredesnaam aan moet. Met enige regelmaat struin ik over het net, bedenk ik wat mijn oudste zus ook alweer droeg toen haar dochter trouwde en laat ik ook geregeld moedeloos mijn kop weer zakken. Ik kan nou eenmaal echt niet winkelen, ik heb er zelfs een oprechte bloedhekel aan (schreef ik al eens eerder`)

De reacties zijn….

Af en toe vind ik eens iets online wat ik vervolgens aan mijn jongste doorstuur. De reacties zijn niet onverdeeld enthousiast. Het varieert tussen ‘jemig mam je bent geen 80’ tot Mwah.

En mwah is nou niet wat je graag wil horen, toch? Als moeder van de bruid zijnde.

Dan wil je leuk wat complimenten en: ‘jij was zeker pas 12 toen je je dochter kreeg (wind wink)

Maar inderdaad, ik ben ijdel genoeg om charmant en een tikkie elegant ten tonele te willen verschijnen. Geen sinecure met mijn 1 meter 83, mind you

Toch laat ik de moed nog niet compleet zakken. Er is nog tijd. Tot die ene dag waarop deze moeder stralend naast die prachtige stralende dochter staat. Blinkend van trots en een tikkie elegant. Zal je zien dat ik die dag in een luchtig zomer gevalletje door de stromende regen moet rennen. 

Tips zijn welkom! Keep you posted.

Cynthia post al haar schrijfsels en meer op haar eigen website: https://cynthiapoen.nl/

Neem eens een kijkje, vind ze leuk!
En lees van Cynthia op VrouwenPower: tragiek

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like