De geschiedenis herschrijven
De geschiedenis herschrijven, goed of fout.
Wanneer de een zegt, dat de ander de geschiedenis herschrijft, dan is dat over het algemeen geen compliment. Wat de spreker eigenlijk wil zeggen is: “Zo is het niet gegaan! Jij maakt er een potje van en geeft je eigen invulling aan de geschiedenis” En dat is, zo moeten wij dan (volgens de spreker althans) met hem eens zijn, zeer fout of op zijn minst betreurenswaardig.
Jaartallen
Wij hebben een geschiedenis, die is vastgelegd in jaartallen. Nu valt er over jaartallen inderdaad niet te twisten: 1600 Slag bij Nieuwpoort, 1648 verdrag van Munster, 1945 einde tweede wereldoorlog en zo kunnen we nog wel even verder.
Die onomstotelijk vaststaande jaartallen, geven veel mensen ten onrechte de indruk, dat de geschiedenis vastligt. Niets is natuurlijk minder waar.
Verhalen (dus ook de verhalen van de slag bij Nieuwpoort enzovoorts) worden altijd door mensen vertelt. En mensen hebben allemaal zo hun eigen invalshoek. Vanwaar uit ze geheel onbewust, hun verhaal vertellen.
Herfsttij…
Toen ik begon aan mijn opleiding maakte een docent ons dat duidelijk met het volgende voorbeeld:
Johan Huizinga schreef zijn indrukwekkende boek: Hersftij der Middeleeuwen in 1919. Een periode waarin de mens zijn wonden likte na de Eerste Wereldoorlog. Een oorlog, waarin voor het eerst massavernietigingswapens waren ingezet. Het valt aan te nemen dat Huizinga bezorgd en bedroefd was over de ontwikkelingen in de wereld. Vandaar dat hij sprak over de herftstij der Middeleeuwen (het naderende einde van een tijdperk) Hij had met hetzelfde gemak, het boek: de lente van de Renaissance kunnen noemen. (de tijd van het opnieuw tot leven komen)
Bewust en onbewust, schrijven en herschrijven we dus de grote geschiedenis en ons eigen persoonlijke geschiedenis. Is dat erg? Welnee, helemaal niet!. Jij mag schrijven hoe jij denkt dat het gegaan is allemaal. Zolang je er maar eerlijk bij zegt, dat dit is wat jij denkt, herschrijf je de geschiedenis niet. Je voegt hooguit nieuwe inzichten toe
Het is altijd de afweging tussen vastgestelde en meetbare/controleerbare feiten en de subjectieve beleving die erbij komt kijken.
Nieuwe inzichten is altijd goed natuurlijk en helpt bij de ontwikkeling
Nieuwe inzichten moet kunnen, weer mooie blog
Zelfs als een groep mensen bij dezelfde gebeurtenis aanwezig is geweest, dan zullen de herinneringen nog van elkaar verschillen, dat maakt het voor mij juist ook zo fascinerend.
ik sluit mij bij dit verhaal bij henk aan want zo denk ik er ook over
Gek is het eigenlijk, dat wanneer we zeggen dat je de geschiedenis herschrijft, we bedoelen dat je het naar je eigen hand zet. Terwijl eigenlijk iedereen een moment vanuit zijn eigen perceptie ervaart. Hierdoor kan elke ervaring toch weer anders zijn..
Nieuwe inzichten is nooit verkeerd en wat Henk ook al zegt, niets zo onbetrouwbaar als herinneringen. Zet twee mensen samen en ze hebben beide een andere herinnering van dezelfde gebeurtenis.
Niets zo onbetrouwbaar als herinneringen; hoe langer het geleden is, hoe meer je het gaat vermengen met allerlei andere ervaringen en denkbeelden. En dan krijg je een herinnering die weinig meer met de oorspronkelijke gebeurtenis heeft te maken.