Cruijff, Emerson, Eco en Bowie
Het jaar is nog niet zo oud, maar er zijn ons de afgelopen maanden al een behoorlijk aantal beroemdheden ontvallen. Wat mij op valt is dat er aan de dood van de ene beroemdheid veel meer aandacht wordt besteed dan aan de andere. Nou is beroemd zijn per definitie een arbitrair begrip, dus daar heb ik wel begrip voor. Ik heb meer met muziek dan met voetbal. Dus dat ik me de dood van muzikanten iets meer aantrek dan die van sporters is niet zo gek.
Cruijff
Johan Cruijff is onlangs overleden aan de gevolgen van kanker. Het kan u bijna niet ontgaan zijn. Want de aandacht ervoor was enorm. Voor hen die niet weten wie Johan Cruijff was: hij wordt beschouwd als de beste voetballer die Nederland ooit heeft gehad. En misschien wel een van de beste voetballers aller tijden. Het gekke is dat Johan Cruijff zijn hoogtijdagen kende aan het begin van de jaren zeventig. En daarna nauwelijks nog iets heeft bijgedragen. Behalve dan dat hij zich gedroeg als een oude zeur, een betweter die meer problemen veroorzaakte dan oplossingen aandroeg. Bij Ajax zijn ze stiekem al lang blij dat hij er niet meer is, al zal niemand dat hardop durven zeggen.
Meer beroemdheden…
Keith Emerson was een van de grootste muzikanten van de afgelopen eeuw. En had net als Cruijff zijn hoogtijdagen aan het eind van de jaren zestig en het begin van de jaren zeventig. Een kort bericht in het journaal en behoorlijk wat aandacht op Facebook was zijn deel in de week na zijn dood. Daarna ging het leven weer door.
Om de conclusie te ontzenuwen dat je meer aandacht krijgt als je lange tijd in het nieuws blijft en daardoor op termijn beroemder bent, wil ik nog twee beroemdheden die ons dit jaar al ontvallen zijn tevoorschijn toveren. David Robert Jones, beter bekent als David Bowie, was vanaf de jaren zestig in steeds veranderende gedaantes te zien in de moderne muziek scene. Zijn dood kreeg in Nederland wellicht iets minder aandacht dan die van Johan Cruijff. Maar wereldwijd zal hij niet veel voor de voetballer hebben ondergedaan.
De Italiaanse schrijver Umberto Eco publiceerde zijn eerste roman, de naam van de roos. In 1980 en bleef tot vlak voor zijn dood met regelmaat goed gelezen boeken schrijven. In Italië zal het wellicht anders zijn geweest, maar in Nederland heeft zijn dood weinig stof doen opwaaien.
Umberto Eco zal nog jaren gelezen blijven. En naar de muziek van Emerson en Bowie zullen we nog jaren luisteren. Maar wat gebeurt er met Cruijff?
Zo heeft elk nadeel zijn voordeel…
lees ook: ik snap niet dat
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!