 Bespiegelingen over bruggen en zo…
Laten we het eens over bruggen hebben, dat is een fascinerend onderwerp
Ik ging naar Bommel om de brug te zien.
Ik zag de nieuwe brug. Twee overzijden
die elkaar vroeger schenen te vermijden,
worden weer buren.
Het zijn de eerste regels  uit het beroemde gedicht van Martinuf Nijhoff: “Moeder de vrouw”
Het gaat in feite over een man die door die brug een schip ziet varen waarop een vrouw een psalm zingt.De schrijver meent in deze vrouw zijn moeder te herkennen..
Ik denk vaak aan deze twee regels als ik een mooie brug zie. Ik hou van bruggen. En ik denk Nijhoff met een genadeloze precisie heeft duidelijk gemaakt waarom bruggen zo mooi zijn: ze verbinden…
Moeiteloos kunnen we van de ene naar de andere kant. Compleet nieuwe mogelijkheden ontstaan.
Vind je het gek dat zijn moeder daar in eens, psalmen zingend verschijnt.?
Natuurlijk kan je in Nederland waar je over het algemeen dagelijks een paar bruggen  “neemt†niet altijd stilstaan bij de schoonheid van bruggen. Dan blijf je bezig. En als ik in mijn dorp A weer eens sta te wachten omdat de brug openstaat ( voor de zoveelste keer ) en ik mijn trein wil halen, dan zijn mijn gedachten verre van poetisch…
Toch, onderweg of in de trein, zal ik nooit onoplettend over een brug rijden. Ik leg mijn boek opzij en geniet van de wijdsheid van de rivieren en de uiterwaarden.
En als het even kan ook van de constructie van de brug. ( niet alle bruggen zijn even mooi )
Als het gaat om echt mooie moderne bruggen, dan is de Zwaan in Rotterdam mijn favoriete brug. Ik ben niet echt in Rotterdam geweest, als ik er niet overheen gelopen ben. Daarvoor stap ik rustig een paar haltes eerder dan noodzakelijk uit. Om vervolgens genietend de brug over te wandelen.
Elkaar terugvinden
Ik ben ook wel eens uit de auto gestapt en heb tegen manlief gezegd: haal me aan de overkant maar weer op.
De lieverd kent me: stak de brug met de auto over en we vonden elkaar weer terug.
Tja als er een brug was geweest, dan hadden de twee koningskinderen elkaar wel kunnen beminnen.
Het waren twee koninghs kindren,
Sy hadden malkander soo lief;
Sy konden by malkander niet komen,
Het water was veel te diep
Het verhaal loopt slecht af: zij verleidt hem om over te zwemmen, bij het licht van de kaars die ze aansteekt. Een oude heks blaast de vlam uit en de koningszoon verdrinkt…
Zie je: wij mensen hebben bruggen nodig.
lees ook : de hardloopster van Rotterdam
Â
Bruggen zijn zo bijzonder zijn!
Bijzonder en mooi geschreven! Bruggen fascineren mij ook altijd. En die in Rotterdam, zeker weten.
Ooh leuke en speciale tekst! Wel heel tof om te lezen
ja over bruggen is veel te zeggen…en dank voor het compliment
Ik vind bruggen ook wel bijzonder. Ook omdat ze de mogelijkheid bieden om ergens over heen te gaan wat anders niet zou kunnen. Maar er over heen rijden met de auto vind ik altijd een beetje eng.
ze zakken maar zelden door…zelf zou ik het liefst de brug ook lopend nemen, omdat je dan langer kan genieten, maar dat is technisch helaas zelden mogelijk..
Bruggen zijn een teken van verbinding, geen wonder dat je ze fascinerend vindt! Mooi geschreven…
dank je: dat zijn bruggen inderdaad!
Wauw, zo heb ik nog nooit naar bruggen gekeken! Ik snap je fascinatie wel, het maakt inderdaad verbinding. Mooi om het is van deze kant te bekijken!
dank je !
Dat vind ik ook! De brug in Zaltbommel en Rotterdam, of de oude bamboebrug in Laos. Maar niet alleen fysiek, ook spreekwoordelijk zijn bruggen mooi!
die van Laos zet ik op mijn lijstje!
Niet alleen fysiek, maar ook spreekwoordelijk zijn bruggen mooi!
Leuk stukje. Bijzonder detail de brug in Zaltbommel heet…
Juist ja, de Martinus Nijhoffbrug!
ja, dat weet ik, ze zouden de eerste regel van het gedicht erop moeten schilderen