over agressie ,boos worden is geen zwaktebod...

is agressie altijd verwerpelijk

Als ik naar de reacties op mijn eerste artikel over boos worden kijk, dan zie ik dat iedereen boos worden verwerpelijk/naar/een zwaktebod vindt. Dat is niet verbazingwekkend. Heel veel mensen denken er zo over.In mijn eerste stukje beschreef ik dat ik bij mijzelf twee dingen ontdekte:

Table of Contents

Agressie roept tegenstrijdige gevoelens op

1) zo af en toe werd ik boos over dingen en dat wilde ik kunnen uiten.
2) van mijn moeder leerde ik alleen dat boos worden ongezellig is. (behalve als zij ruzie maakte met mijn vader) Dat is volgens mij een fenomeen waar veel vrouwen van mijn generatie last van hebben.
Je kunt wel stellen, dat ik met al die tegenstrijdige gedachten en gevoelens behoorlijk worstelde.

Geen angst voor agressie

Mijn eerste eye-opener was het boek: “Geen angst voor agressie“
van George R Bach/Herb Goldberg. (Ik heb even gegoogled; tweedehands is het nog verkrijgbaar). Ik las het toen ik halverwege de twintig was.
In dit boek stellen de auteurs dat agressie gewoon bestaat; dat we onszelf, noch de maatschappij een dienst bewijzen door stelselmatig agressie te ontkennen.
Zij noemen dat: ”een huichelachtige trek, die onze samenleving kenmerkt” ZO! dat was ferme taal en mij sprak het geweldig aan.

Zij pleiten ervoor agressie niet te definiëren als zinloze en kwetsende vijandigheid, maar als het vermogen om “Nee” te zeggen. (Ik kom hier in artikel drie op terug)

Het tweede dat ik van dit boek leerde is dat agressie op zich niet goed of fout is; het gaat erom hoe en waar en op welke manier het ingezet wordt. Dat was echt een opluchting voor me: boos worden kon soms dus best! Dat was precies wat ik dus zelf dacht: na een boze bui kon ik soms weer vol goede moed en ideeën verder.
Ik hoefde me dus niet langer te generen voor het feit dat ik heel nijdig kan worden, ik hoefde alleen maar te schaven aan de manier waarop!

Onderhuids

Het boek leerde me nog iets, iets wat ik onmiddellijk herkende, maar eigenlijk (en als ik eerlijk ben nog steeds) heel eng vind. De onderhuidse agressie.
Omdat agressie (boos worden) door de maatschappij als heel negatief bestempeld wordt, gaan mensen natuurlijk op zoek naar andere manieren om NEE te zeggen, of als je het negatief wil zien: hun stempel ergens op te drukken.
De lijst die Bach en Goldberg geven is indrukwekkend en ben ik bang, heel herkenbaar.

Stel jezelf de vraag op welke manieren kunnen mensen jou laten stoppen met bepaald gedrag dat hen niet zint, zonder ook maar een keer hun stem te verheffen? EN (dat is nog veel belangrijker), zonder dat zij de “schuld” kunnen krijgen van onaardig gedrag? En wat vind je dan?
vergeten
uitstellen
misvertanden ontwikkelen
gezondheidsproblemen

Dit zijn op zich hele normale zaken, maar pas op, ze kunnen ook worden ingezet om je zin door te drijven zonder agressief over te komen