Boos worden

Ik heb een ingewikkelde relatie met boos worden.

Vroeger, als mijn zussen en ik ruzie maakten (wat wil je met drie meiden in een huis) dan riep mijn moeder: “he jongens, doe nou niehiet. Zo on-ge-zel-lig!”
Nu denk je misschien, dat mijn moeder een timide vrouwtje was, dat de hele dag in de weer was om haar gezin gelukkig te maken en die nooit haar stem verhief.
Niets is minder waar. Mijn moeder kon te keer gaan als het spreekwoordelijke viswijf, maar nooit tegen ons. Altijd tegen mijn vader. Dat was kennelijk niet on-ge-zel-lig.

Een tegenstrijdige boodschap

Je begrijpt, mijn moeder gaf nogal tegenstrijdige boodschappen af. Wij mochten geen ruzie maken, dat was niet gezellig, maar ze gaf geen handvatten hoe we dan onze conflicten op moesten lossen. Een ieder die ook broers/zussen heeft, zal beamen: dat geeft af en toe strijd in huis. Broers en zussen flikken elkaar nu eenmaal – soms onaardige – geintjes, of ze zitten elkaar gewoon in de weg. Pubers hebben nu eenmaal veel ruimte nodig.

Wanneer mag je wel boos worden

Daarnaast mocht zij wel ruzie maken. Was de boodschap dat je wel ruzie mag maken met je man, maar niet met je zus?
Het duurde een tijdje voor ik door had dat beide benaderingen van mijn moeder: schreeuwen en gezelligheid twee overeenkomsten hadden; ze losten helemaal niks op en ze lieten je met een rot gevoel achter.

Wat het allemaal nog ingewikkelder maakte, was dat ik bij mezelf bemerkte, dat een keer boos worden, flink kon opluchten. Dat had ik er dan in ieder geval mee gewonnen. En (dat was nog een veel groter inzicht) ik was daarna vaak best in staat om een probleem oplossen.
Stoom afblazen had ik kennelijk nodig. Jarenlang vond ik dat toch wel een enorm zwaktebod van mezelf. Juist omdat ik niet zwak wilde wezen (wie wil dat nu wel) kropte ik zaken veel en veel te lang op. Tja en als die stoom er dan eerst af moet…

Opkroppen en proberen niet te doen, hielpen dus niet, dat had ik na verloop van tijd wel door.
Er begon me vaag te dagen dat boos zijn niet alleen maar verkeerd was.
Daar ga ik het een volgende keer over hebben. Nu ben ik eigenlijk vooral nieuwsgierig: hoe is jullie verstandhouding met boos worden?

lees ook: trouwen uit liefde

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like

1