Boek herdenking: brieven aan mijn kleinzoon. Door Abel J. Herzberg
Als er een boek is wat ik meerdere malen heb gelezen, dan is het wel brieven aan mijn kleinzoon.
Abel Herzberg schrijft het als hij zeventig is, aan zijn kleinzoon die op dat moment acht jaar is, Zijn bedoeling is eigenlijk om aan zijn kleinzoon uit te leggen, hoe zijn wereld eruit zag, toen hijzelf nog een jongetje was. Maar vaak vergeet hij tegen wie hij praat. En schrijft hij aan een volwassene.
Hij is het kind van Russische Joden die zich rond 1880, verdreven door pogroms, in Amsterdam gevestigd hebben. Het is het verhaal van Joden, die altijd Joden zijn. Of zoals hijzelf zegt:’ het wilde zeggen dat zij niet alleen vreemdelingen waren, maar ook in hun land van herkomst, nooit anders dan vreemdelingen waren geweest.
Als je dit zo leest, denk je misschien: wat een somber verhaal. Maar niets is minder waar. Hij schrijft lichtvoetig over ellende. En daardoor is het des te indringender.
Voor mij is dit niet alleen een boek over het leven van alledaagse Joodse mensen in een gruwelijke tijd.
Het is vooral een boek dat mij leerde, hoe het is om ergens vreemdeling te zijn. Kind van ouders, die niet thuis horen, waar paradoxaal genoeg, je huis staat. Een terugkerend thema in het boek is, dat het kind van migranten nooit naar een huis in een straat kan lopen en zeggen: kijk, hier heeft mijn vader gewoond toen hij een jongetje was.
Je vader en moeder hebben nooit op een school gezeten die leek op jouw school, ze hebben nooit de liedjes gezongen die jij zingt, de ouders van je vriendjes zijn in feite vreemden voor ze
Wat mij betreft, zou het boek dezer dagen verplichte literatuur mogen zijn. Zonder klagen, zonder zeuren zonder met een vinger te wijzen maar rustig en beschouwend vertelt, door een opa aan zijn kleinzoon. Die inmiddels – gelukkig – naar een huis kan wijzen en zeggen: “kijk, daar, daar heeft mijn opa gewoond”
Lees meer in boekherdenking! Bijvoorbeeld: de gelukkige klas
of lees : sorry is een werkwoord
Ik ken het boek nog niet maar ga hem op mijn lijstje zetten. Al heb ik momenteel nog een erg grote stapel met boeken die ik nog moet lezen.
Ik ken het boek niet maar dat komt omdat ik geen boekenwurm ben
Lijkt me wel een mooie boek
Bedankt voor de tip! Ik ga direct even kijken of ik hem kan reserveren bij de bieb want dit soort boeken spreken me altijd wel aan.
Ondanks dat het over de oorlog gaat, lijkt het toch of dit boek eigenlijk om iets anders draait. Ik zet hem op mijn lijstje!
het gaat inderaad maar zijdelings over de oorlog, het gaat eigenlijk over ergens thuis zijn, ergens bij horen
ken het boek ook niet maar denk wel dat het er eentje is die binnen komt
Ik ken het boek niet, maar het lijkt me zeer aangrijpend en mooi, ik ga er voor kijken.
Fijne en duidelijke review, hoewel het boek mij op zich niet aanspreekt. Maar dat ligt aan mijn smaak.
over smaak valt niet te twisten !
Ik hen Haar naam was Sara gelezen. Zeer indrukwekkend en zo heftig. Je kunt het je niet voorstellen.
dat is een heel ander soort boek
met de oorlog als middelpunt. Hier is het middelpunt: hoe leer je je thuisvoelen in een totaal vreemde omgeving.