Bespiegelingen over een feestje en toastjes….
Soms heb je van die vragen waar je niet uitkomt. Zo zat ik laatst te mijmeren over de feestjes die mijn ouders vroeger gaven.
Sigaretjes in een glaasje op de tafel. Een glaasje met filter voor de dames en een zonder filter voor de heren. Zo hoorde dat. Gezouten pinda´s in een grote schaal. Daar kon dan iedereen een eigen bakje uitscheppen. Op chique feestjes was er ook vruchtenbowl. Met – echt het toppunt van verfijning – en groot blik vruchten-op-siroop erin.
Ik wist heel erg zeker dat we geen chips hadden. En enig googlen leerde me dat ik gelijk had. Hoewel de aardappelchip, de potato chip om precies te zijn al in 1853 werd uitgevonden ( in Amerika ), duurde het tot de vijftiger jaren ( van de vorige eeuw ja ) voor hij in Nederland geïntroduceerd werd.
Dat danken we dan weer aan een Broek op Langedijkse aardappelteler die graag wat meer aardappels wilde verkopen. Hij ontdekte dat men in Engeland ( daar was de chip al doorgedrongen ) van die saaie pieper iets heel lekkers maakte…en  in 1958 werd de eerste Smiths-chips fabriek gestart. De rest is historie …
Toen wist ik dus zeker dat we op de feestjes heel vroeger geen bakken chips serveerden.
Maar wat dan wel??
En ineens zag ik het weer voor me: die schaal met toastjes…Kleine dikke vierkanten toastjes. Met een vierkantje kaas. Of met smeerworst. Ik zie mijn moeder ze nog in de keuken staan smeren ( mijn moeder was het tegenovergestelde van een keukenprinses. ) als ze een goed humeur had, dan mocht je er alvast eentje. Maar niet meer! Anders was er misschien niet genoeg voor de visite. Er bleven altijd over. En die schaal stond dan s morgens in de keuken. Met zacht geworden toastjes en een beetje uitgelopen kaas.
Wij kinderen vonden het geweldig. Maar nu ik er zo naar terug kijk denk ik : wat een sneu symbool van een feestje…
lees ook : snoepen moet je alleen doen als je ervan kan genieten
bron foto retrohapjes
haha vet grappig als je er op terug kijkt. Bij ons waren het altijd zelf gemaakte bapao’s en loempia’s. Maar daar mochten we er inderdaad niet meer dan 1 van anders was er niet genoeg voor de visite. En wij hadden altijd de pech dat alles verdeeld werd aan het eind van de verjaardag. Vaak met het resultaat dat er niks overbleef voor de volgende dag.
Waarom sneu? Als je een tijdje samen bent met gasten, dan krijg je trek. De toastjes, kaas en leverworst hebben bij de verjaardagen vroeger ook altijd op het programma gestaan. Of wat dacht je van een augurkje in ham of boterhamworst? Het schijnt zelfs bij een glaasje alcohol niet eens zo verkeerd te zijn. Ik zet ze ook steeds vaker weer op tafel. Beter dan frituur en bakken met chips.
Bij ons staan nog steeds toastjes en kleine hapjes op tafel bij verjaardagen, eigenlijk nooit chips!
Zelf vind ik fijn sls de tafel wel beetje gevuld is met lekkere dingen teveel hoeft zeker niet
Ah die vierkantje toastjes kan ik mij ook herinneren. Zo met allerlei beleg op. Waar is de tijd?
Ooooh, toastjes zijn zoveel lekkerder dan chips
Maar de dag nadien zou ik ze toch niet meer opeten, hahaha :-D
Tjsa, tijden veranderen. Het is ook maar net hoe iemand is en hoe gastvrij met hapjes. Bij de een krijg je meer dan bij een ander.
Oh ja, die kleine vierkante toastjes herinner ik me ook. Mijn moeder deed daar dan een plakje ei met een beetje mayonaise en ketchup op!
Mijn moeder vertelt ook vaak over de verjaardagen van vroeger. De sigaretten in de glaasjes en de vruchtenbowl. Tegenwoordig moeten verjaardagen van culinaire hoogstandjes voldoen en lijkt niets goed genoeg.. Heerlijk die nostalgie.