Beren

Beren op de weg

“Ze is een lieve meid”, zuchtte ik van de week “maar waarom ziet ze toch altijd van die beren op de weg??”
Mijn nichtje E is echt kampioen “ja maar ”en “ja en nee’ en “als nou toch..” en “ik weet het nog niet”…… Je kent het type. Als je de telefoon neerlegt, vraag je je af waarom je een uur moeite hebt lopen doen. Maar dit keer schoot er ineens iets anders door mijn hoofd.
Waarom zien wij beren op de weg??
De laatste beer is 800 ( ik herhaal achthonderd ) jaar geleden uit Nederland verdwenen.
De kans dat wij een beer op de weg tegenkomen, of dat een van onze directe voorvaderen een beer tegenkwam, is nihil. Gewoon: die kans is niet aanwezig, tenzij een gek alle deuren van Artis open zet.
Waarom toch gaan we dan vanwege die beren niet op pad?

We hebben wat met beren.

We hebben trouwens toch wat met beren, alhoewel het weinig goeds is. Kijk maar eens :

* een ongelikte beer: een onbeleefd, zeg maar onbeschoft heerschap

* iets op de beer halen: op de pof kopen

* hij zit stevig in de beer: hij heeft schulden

* en natuurlijk: pas op als de beer los is!!!

Kortom wij zijn niet erg vriendelijk over de beer, die al 800 jaar uit onze bossen is verdwenen.
Wat is gebleven dat is natuurlijk de Teddy beer.

Onze eigen ouwe trouwe Teddy beer, genoemd naar president Roosevelt, die een verwoed jager was ( zou hij nu waarschijnlijk niet meer hardop durven zeggen. Alhoewel….rare jongens die Amerikanen)
Het verhaal wil dat Roosevelt, hoe graag hij ook jaagde, weigerde een vastgebonden ouwe grizzly beer neer te schieten: dat vond hij niet sportief..Je zou kunnen zeggen dat een grizzly beer inderdaad een beersoort is die je niet wil tegenkomen,maar goed, dat is nu even niet aan de orde..

Dit hartroerende verhaal, over de gespaarde beer, ging de wereld over. Een Duitse familie onderneming die net begonnen was met het maken van speelgoeddieren, vroeg in 1902 toestemming hun beer,Teddy Beer te noemen. Die toestemming kregen ze. Het was de familie Steiff. Ze bestaan nog steeds.

Dus eigenlijk zijn de enige beren die je onderweg tegen kan komen, die ouwe vertrouwde Steiff beren, met het knopje in hun oor.
Als ik mijn nichtje E weer eens aan de telefoon heb, moet ik haar daar maar eens op wijzen.

lees ook:  de chaos die je kent…

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like