Als ik aan verjaardag denk….
Waarom heb ik bij: “kom je ook op mijn verjaardag” altijd zo’n beeld van een kring stoelen?
Van: de kamer binnenkomen en dan zitten daar al die mensen in een kring. Ze kijken je allemaal aan, wat op zich niet erg is, want bij het uittrekken van je jas, heb je in de gangspiegel gekeken en gezien dat je geen veeg op je neus hebt.
waar ga je zitten op de verjaardag
Wat wel erg is, is dat er geen keus is, waar je gaat zitten. Er is nog precies een plekje over in de kring.
Nadat je iedereen gefeliciteerd hebt met de jarige ( kan iemand me uitleggen waarom we dat doen, alleen de jarige moet genoeg zijn, die is tenslotte jarig), kom je dus precies op dat plekje terecht.
En dat plekje is precies naast de buurvrouw die geen enkel ander gespreksonderwerp heeft dan haar overjarige pekinees met overgewicht. Geen wonder dat dat plekje leeg is.
En nu niet even bijdehand opmerkend dat ik moet zorgen dat ik als eerste op die verjaardag ben. Heb je dat wel eens geprobeerd?? Zit je daar in je eentje in die kring en wie komt er als tweede binnen?? Precies, die buurvrouw van die schoothond. En waar gaat die zitten? Precies, naast jou. Ja hoeveel keus heeft ze, in haar eentje aan de overkant gaan zitten is ook zo’n statement.
verjaardag en taart
En de ervaring heeft inmiddels geleerd: dit soort buurvrouwen houdt niet van statements. Die houden van een babbel. Herstel: een monoloog.
Goed inmiddels zit je ingeklemd tussen de buurvrouwen en de jarige roept: “Aardbeien, kwark of appel??” ” Aardbeien’, roep je terug. Op het moment dat de jarige naar de taartentafel huppelt om eens een lekker stuk voor je af te snijden, heb je al weer spijt. Je had APPEL ! moeten roepen, veel minder slecht voor de lijn.
En daar zit je dan: in je ene hand een kop koffie, in de andere een stuk taart. Je wenst dat je drie handen had, maar die heb je nu eenmaal niet. De taart op de grond zetten en de koffie eerst mar opdrinken? Gaat dus niet, die pekinees heeft niet zomaar overgewicht, die is dol op taart. Dan de koffie maar op de grond, de taart, waar je te dik van wordt eerst op eten en dan de koffie halflauw op drinken.
Kijkend op je horloge zie je dat er nog maar een half uur om is….
lees ook eens: het is de verjaardag van….
HAHAHAHA! zo hard gelachen met het zo hard beschrijven van de realiteit! :) wat een hel kunnen feestjes soms zijn :)
Dit zijn de standaard verjaardagen indd maar ik heb zelf nooit verjaardagen en ik mis dat heel erg..
De monoloog snap ik wel en inderdaad. In Nederland vieren wij op deze manier een verjaardag. Gezellig met een kringetje in de woonkamer :)
Voor mij de reden om iedereen apart uit te nodigen, of alleen met mijn opa’s en oma’s (woon nog thuis, dus vier je het met je ouders en broertje gewoon die dag een beetje
Hahah, herkenbaar, gelukkig heb ik tegenwoordig minder van dat soort traditionele verjaardagen, kom ik altijd met zijn 2e binnen, scheelt een hoopt!
Ooh dit is zo herkenbaar :) Gelukkig weten de meeste mensen dat ik niet van drukte en iedereen een hand geven en kussen hou. Dus de meeste zeggen tegen mij kom vanmiddag maar dan komen er niet zoveel mensen.
haha herkenbaar hoor, zo gaan verjaardagen toch gewoon, tenminste in Nederland, is het niet zo dat we hier ook bekend om staan?
hahaha, ik geloof het wel!
Ik ben ook niet zo van de verjaardagsfeestjes. Zeker niet in deze vorm.
haha herkenbaar. Bij mijn oude buurvrouw gaat het er ook altijd zo aan toe. Ik zit er iedere verjaardag weer uren, gewoon omdat het haar blij maakt. Drink teveel koffie en babbel over alles wat los en vast zit. Gezegend zijn zij die het tot een wat oudere leeftijd redden. Op een dag zitten wij in die stoel en dan is het ook fijn als men de tijd neemt om gezellig langs te komen ;)