Alles is feest
Als kind denk je dat alles feest is.
Als kind vind je dat alles feest is. Als kind moet alles ook feest zijn. Je opent je ogen en YES, wakker. Feest. Spelen. Verrassingen over wat er komen gaat. Je hebt over het algemeen nog geen idee (en dit hoef je ook niet te hebben) over welke dag het is dus je laat je vertellen wat er gaat gebeuren deze dag. School? Prima. Brood wordt gesmeerd, kleding wordt je aangereikt (soms wordt dit zelfs nog aangedaan, pure bliss), je wordt weggebracht naar school. Ook hier zijn volwassenen alweer druk in de weer (geweest) om ook van deze dag weer een feestje te maken.
Je wordt geëntertaind tot je wordt opgehaald. Je wordt naar huis gebracht (of naar de opvang of naar opa/oma) waar ook weer een (feest) programma voor je in elkaar is / wordt gedraaid. Ik weet nog dat ik 7 was en mijn moeder tegen me zei: “Nu moet je genieten, dit is de mooiste tijd van je leven!”. Ik begreep haar natuurlijk niet want school, leren, buiten spelen, clubjes: best wel druk hoor.
Paar jaartjes na 7 jaar, een ander soort van feest
Maar nu, 33 jaren later, kan ik het niet meer met haar eens zijn. Ik probeer het leven zo leuk mogelijk in te richten met zoveel mogelijk rustpunten, maar vind het soms best wel moeilijk. 32+ uren werken, huishouden bijhouden, sociaal netwerk bijhouden, sporten, cursussen, gezond eten, voldoende water drinken (voor mij erg moeilijk), 2 stuks fruit, 200 gram groenten. Ik heb geen kinderen en respecteer zij die wel kinderen hebben mateloos. Wanneer ik soms moe van het werk thuiskom en ik geen puf heb om nog te koken dan mag en kan ik mij daar gewoon bij neerleggen en gewoon een boterham eten of zo (of chips).
Met opgroeiende kinderen is dit natuurlijk niet iets wat je regelmatig kan doen duss….puf of niet: koken zal je. En gezond ook want 200 gram groenten, geen suiker, geen vet, oppassen met E-nummers en zout. Pfff, ga er maar aanstaan.
Ik heb 3 katten en zij krijgen ’s ochtends en ’s avonds hun hoeveelheid brokken. Gewoon de brokken die ze al hun hele leven krijgen, weinig variatie maar ze doen het er supergoed op. Ik vind het lastig om iedere dag weer wat anders te bedenken om zelf te eten en té vaak heb ik geen tijd (lees: zin) om weer een verantwoorde uitgebalanceerde maaltijd te bedenken en kies ik voor makkelijk. Wel altijd met verse groenten, dat dan wel weer.
Ik doe mijn best om zo gezond mogelijk te leven; ik eet voldoende fruit en groenten (dat vind ik lekker dus dat is niet zo moeilijk voor mij), probeer voldoende te drinken en beweeg voldoende (vind ik zelf). Al die ballen die ik al in de lucht moet houden voor alleen mezelf, pfff. Ik prijs mezelf dan ook van tijd tot tijd gelukkig dat ik niet evenveel ballen voor andere mensen ook in de lucht moet houden. Respect voor alle vaders en moeders die het toch maar even doen!
Ik vind dat de verwachtingen/sociale druk tegenwoordig (op allerlei vlakken) te hoog ligt.
Tja…veel veranderingen van kind en volwassenen. Toen ik klein was, wilde ik zo snel groot worden. Nu ben ik oud en toch wil graag terug naar toen klein was. Maar nu geniet ik mezelf als moeder.
Wat een bemoedigende post, op een prettige toon geschreven. Het valt voor veel mensen anno 2019 inderdaad niet mee om alle ballen in de lucht te houden. Er zijn er ook wel erg veel soms.
Ik kan het mij ook niet voorstellen hoe mensen dit kunnen met kinderen. Ik hou wel van de gezellige drukte in mijn leven maar hoef er geen kinderen bij. Toch zeker op dit moment niet. Misschien nooit niet. Niets tegen kinderen zeker niet. 😄 Gewoon niet echt iets wat op dit moment past in men leven.
ik werk ook heel veel uren. En vraag het mij ook af hoe gezinnen dit doen. ik kan na een werkdag gewoon in de zetel ploffen. en ik ben ook boven de 30. merk wel al verschil met toen ik 20 was.
Ik ben in de loop der jaren een tikkeltje losser geworden, alles moet niet meer perfect zijn
Ik merk het ook nu ik richting de 30 ga. Het leven wordt steeds gecompliceerder. Vroeger was het zoveel makkelijker.
Ik snap voorlopig ook niet hoe mensen met kinderen het allemaal voor elkaar krijgen! Ik ben nu soms pas om 22u klaar met de dag en dan is het alweer bijna tijd om te gaan slapen…
Inderdaad als kind lijkt alles van zo zelfsprekend en leuk. Maar zoveel jaren later denk ik toch ook vaak terug aan die onbezonnen jeugd die ik had! Pas op ik geniet nu ook keihard maar weet ook dat ik er potverdikke ook keihard voor moet werken! :)
Klimkt alsof jij je voor moederdag geen ‘zorgen’ hoeft te maken of je wel een cadeautje krijgt 😀